وایبر در ۲ دسامبر ۲۰۱۰ ابتدا برای آی‌فون، برای رقابت مستقیم با اسکایپ ارائه شد. یک نگارش پیش از انتشار برای اندروید در مه ۲۰۱۱
ظاهر شد اما محدود به ۵۰٫۰۰۰ کاربر بود؛ در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۲ یک نگارش محدود نشده منتشر شد. وایبر برای دستگاه‌های ویندوز فون و بلک‌بری در ۸ مه ۲۰۱۲ ارائه شد.[۱۱] با رسیدن به ۵۰ میلیون کاربر در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۲، پیام‌رسانی گروهی و موتورِ کیفیت صدای بالا به هر
دو نرم‌افزارهای اندروید و آی‌فون اضافه شدند. از این نرم‌افزار برای سری‌های ۴۰ نوکیا،[۱۲] سیمبیان[۱۳] و سیستم‌عامل بادایسامسونگ[۱۴] نیز در همان روز خبر دادند.
[۱۵] در ابتدا، قابلیت تماس صوتی فقط برای نرم‌افزارهای آی‌فون و اندروید در دسترس بود، با این وعده که تماس صوتی به نگارش‌های رسیدنیِ نرم‌افزارهای بادا، سیمبیان و
ویندوز فون اضافه خواهد شد، اما هیچ اشاره‌ای به سیستم‌عامل بلک‌بری و سری ۴۰ نوکیا نشد. این محدودیت بنظر می‌رسد بخاطر هستهٔ بلک‌بری و سری ۴۰ نوکیا باشد که از
نرم‌افزارهای صدا روی پروتکل اینترنت پشتیبانی آسانی نمی‌کند.[۱۶] همانطور که وعده داده شد، در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۲، تماس صوتی با کیفیت بالا و پیام‌رسانی گروهی برای
ویندوز فون‌هایی که روی دستگاه‌های نوکیا نصب هستند، بعنوان بخشی از همکاری منحصر به فرد با نوکیا[۱۷] در دسترس قرار گرفت.[۱۸]وایبر همراه تماس صوتی بطور
رسمی برای همهٔ دستگاه‌های ویندوز فون ۸ در ۲ آوریل ۲۰۱۳ منتشر شد.[۱۹] در اوت ۲۰۱۳، وایبر بعنوان یک نرم‌افزار آزمایشی عمومی برایلینوکس منتشر شد. در ابتدا،
نگارش دودویی ۶۴ بیت برای دریافت در دسترس قرار گرفت.[۲۰] در ۱۳ فوریه ۲۰۱۳، راکوتن از خرید وایبر به قیمت ۹۰۰ میلیون دلار خبر داد.[۱۰]
قابلیت‌ها و امکانات
قابلیت‌های اصلی این برنامه بر روی سیستم‌عامل اندروید و آی او اس مکالمه بوسیله اینترنت، ارسال عکس، شکلک و ارسال متن است. این برنامه
کاملاً رایگان در اختیار کاربران قرار گرفته‌است. برای ثبت نام در این برنامه باید شماره تلفن همراه شخص به آن اعلام شود و توسط یک پیام کوتاه، کد
ورود به برنامه به کاربر اعلام می‌شود. همچنین کاربران می‌توانند توسط همان تلفن همراه برنامه را بر روی رایانه شخصی و یا تبلت خود نصب کنند و
به صورت اشتراکی از این برنامه در همگی آنها استفاده کنند. وایبر با استفاده از دفترچه تلفن موجود در تلفن همراه سایر افرادی که نرم‌افزار فوق را
نصب کرده و در دفترچه تلفن قرار دارند را شناسایی کرده و آنها را در لیست دوستان در نرم‌افزار فوق قرار می‌دهد. نسخه جدید این نرم‌افزار اجازه
اضافه کردن شکلک‌های جدیدی را نیز به کاربرانش می‌دهد. برخی از این شکلک‌ها با پرداخت هزینه قابل دریافت و برخی نیز رایگان هستند.
شرکت
وایبر مدیا شرکتی در لاس‌وگاس می‌باشد که در قبرس به ثبت رسیده‌است[۲۱][۲۲] و مراکز توسعه آن در بلاروس و اسرائیل قرار دارند. این شرکت
را تلمن مارکو و ایگور مگزینیک، که دوستان یکدیگر در هنگام کار در نیروهای دفاعی اسرائیل بوده‌اند تاسیس کردند.[۲۳] این شرکت در اسرائیل اداره
می‌شود، و البته بسیاری از تولید و توسعه آن به‌خاطر کمتربودن هزینهٔ نیروی کار در بلاروس، در این کشور انجام شده‌است.[۲۳]
مدل چرخه سرمایه شرکت نامعلوم است؛ این شرکت هیچ درآمدزایی ای ندارد، اما در سال ۲۰۱۳ اعلام کرد اقدام به فروش شکلک در نرم‌افزار خود می‌کند. تأمین سرمایه این شرکت توسط سرمایه‌گذاران شخصی است، که تلمن مارکو آنها را «دوستان و خانواده» نامیده‌است.[۲۴] تا ۲۰۱۳، در این شرکت ۲۰ میلیون دلار سرمایه‌گذاری شده‌است.[۲
مشکلات حریم خصوصی
نرم‌افزار وایبر به خاطر محافظت ضعیف از داده‌ها مورد انتقاد قرار گرفته‌است. وایبر داده‌ها را به طور گسترده جمع‌آوری می‌کند که بسیار بیشتر از
مقدار دیگر نرم‌افزارهای مشابه (ماننداسکایپ) است؛ هم اطلاعات کاربران سرویس اسکایپ و هم غیر کاربران این سرویس (مانند اطلاعات شماره
تلفن‌های گوشی کاربر، بیرون از وایبر). بسیاری از این داده‌ها بدون رضایت و اطلاع کاربران جمع‌آوری می‌شود، که «قوانین محافظت از داده» اتحادیه
را نقض می‌کند.[۲۶] همچنین شرکت وایبر مشخص نکرده‌است که چه هنگام و برای چه مقاصدی از داده‌های جمع‌آوری‌شده استفاده می‌کند، و این
داده‌ها در اختیار چه کسانی قرار می‌گیرند.[۲۶]
نرم‌افزار وایبر همه اطلاعات موجود در دفتر تلفن را استخراج می‌کند،[۲۷] و بر روی سرورهای وایبر قرار می‌دهد.[۲۸] برای نمونه وایبر هنگام نصب
درخواست می‌کند که به نرم‌افزار توانایی‌های گسترده شامل تغییر پرونده‌های روی دستگاه داده شود. آنچه موجب افزایش بدگمانی به این نرم‌افزار شده‌است، این است که سازنده نرم‌افزار چندین سال در ارتش اسرائیل خدمت کرده‌است.[۲۷] به علاوه مالک شرکت از افشاکردن منابع مالی شرکت و روش درآمدزایی آن امتناع کرده بود.[۲۷]
مسأبه شنود و جاسوسی
اخبار و گزارش‌هایی وجود دارد که نرم‌افزار به شماره تلفن‌ها، پیامک‌ها، شماره‌های تماس‌گرفتهٔ کاربر، حتی آنهایی که جزء نرم‌افزار نیستند،
دسترسی پیدا می‌کند، و توانایی این را دارد که موقعیت جغرافیایی کاربران را تشخیص دهد، و به صوت‌ها، عکس‌ها و فیلم‌های ضبط‌شدهٔ کاربر
دسترسی پیدا کند. وایبر همچنین قادر است همه پرونده‌های روی گوشی تلفن، و حتی تنظیمات کاربر و برنامه‌های نصب شده او را ببیند.[۲۹][۳۰]
بخش نظرات مطلب
